شنیدن خبر پیوستن سی و چهارمین سناتوری که با توافق هستهای بین ایران و ۶ کشور قدرتمند دنیا موافق است برای همه ما ایرانیان و به خصوص کسانی که طالب صلح و آرامشند پیروزی بزرگی است.
از حسن تصادف نفر سی و چهارم بانویی است ۷۹ ساله از ایالت مریلند که تجربه سه دهه حضور در سنا را در پشتوانه کاری خود دارد و علاوه بر آن نخستین زنی است که در آمریکا به سنا راه یافته است.
در یک ونیم ماهی که از تصویب توافق در شورای امنیت سازمان ملل گذشت، کارزاری منحصر به فرد میان طرفداران و مخالفان این توافق، به خصوص در آمریکا درگرفته بود. از یک سو در کل دنیا تنها کشوری که مخالف این توافق بود اسرايیل بود که آن هم تازه گروهی خاص از این دولت زیر نظر نتانیاهو، وگرنه در همین دولت هم بودند کسانی که منطق نخستوزیر خودشان را برای چنین کاری زیر سوال بردند.
در این سو تقریبا تمامی جمهوری خواهان به صف مخالفان پیوسته بودند. به یاد داریم در نخستین کارزار انتخاباتی جمهوریخواهان ، همه آنها ایران را همانند کیسه بوکس فرض کرده و بر علیه توافق تاخته بودند. برخی از ایرانیان نیز که تعداد آنها هم بسیار اندک بود در همراهی با جمهوریخواهان خواهان مخالفت با این توافق از سوی مجلسین سنا و کنگره بودند. هنوز آگهیهای تبلیغاتی که از شبکههای پربیننده در ساعات پربیننده پخش میشد در دیدهها و گوشها طنین اندازد است. هزینه بالای ۴۰ میلیون دلار برای تاثیر بر افکار عمومی اگر چه توانست تا اندازهای نگاهها را متوجه مخالفتها کند ، اما در مقابل هواداران صلح و ثبات و آرامش نیز از پای ننشستند و چه در آمریکا و چه در ایران و حتی دیگر کشورهای جهان کمپینهای بزرگی برپا کردند تا بتوانند بازی را از هواداران جنگ و خونریزی بگیرند .
به گمان ما این کارزاری خرد نبود . این که تیم اوباما و شخص رئیس جمهور از همان ابتدا این مخالفتها را جدی گرفت و صبورانه در نشستهای مختلف خود آستین همت بالا زد و وارد میدان بحث و گفت وگو با مخالفان شد، این که تیم هستهای آمریکا( وزیر خارجه و وزیر انرژی و دیگران) در نشستهای مختلف و متفاوت با مجلس و سنا و کمیتههای متفاوت آنها حضور یافتند و با صبوری تمام به همه پرسش ها پاسخ گفتند ، اینکه در سوی دیگر برخی از چهرههای بزرگ و اندیشمندان و اهل فرهنگ سراسر جهان با نوشتن مقاله و یادداشت و امضای تومارهای مختلف افکار عمومی و نمایندگان آمریکا را با دیدگاههای خود مواجهه دادند، اینکه برخی از روزنامهنگارانی که حتی در ایران زندانی شدند( مثل خانم سارا شورد) هم از این توافق حمایت کردند، این که سیاستمداران کارکشته و قدیمی آمریکا چون کارتر و کلینکتون بر راهی چنین پای فشردند و علاقهمندان صلح در آمریکا به نمایندگانشان در ۵۰ ایالت آمریکا دیدگاه خود مبنی بر حمایت از توافق را اطلاع دادند و یا با گرفتن پلاکارد و حضور در کارزارهای مختلف مخالفت خود با جنگ و هواداری از مذاکره و گفت وگو و صلح را گوشزد کردند، همه و همه از جدی بودن چنین کارزاری خبر میداد.
این توصیه مولانای بزرگ است که با صبوری میتوان سخن منطقی را به پیش برد و لشکر صبر از هر لشگری ظفرانگیزتر است.
صد هزاران کیمیا حق آفرید
کیمیایی همچون صبر آدم ندید
اکنون گام اول آن پیروزی به دست آمد و آن هم با نام یک بانوی علاقهمند به صلح و گفت وگو و مذاکره، خانم باربارا میکولسکی، سناتور دموکرات آمریکایی، از ایالت مریلند که در دومین روز از ماه سپتامبر این خبر را اعلام کرد تا گام اول در این مسیر درشتناک به خوبی برداشته شود.
نگاهی به کارنامه کاری خانم میکولسکی نشان میدهد که او نخستین بانویی بود که به سنا راه یافت و سابقه ۳۰ ساله در سنا دارد و از این منظر اعلام او به عنوان نفر آخری که میخ پایانی بر تابوت جنگطلبان کوبید بیحکمت نبوده است و از نقشه راهی منسجم و برنامهدار در این زمینه حکایت دارد. همچنانکه حضور جان کری در موزه قانون اساسی فیلادلفیا و سخنرانیاش در این مکان تاریخی درست ده دقیقه بعد از اعلام عمومی خبر پیوستن خانم میکولسکی نمیتواند تصادفی و بیبرنامه باشد.
خانم میکولسکی در سایت رسمی خود این خبر را اعلام کرده است و دلایل خود برای پذیرش چنین نظری را هم به تفضیل برشمرده است.
با رای خانم میکولسکی شمار حامیان توافق هستهای با ایران در مجلس سنای آمریکا به ۳۴ نفر، یعنی حد نصاب مورد نظر رییس جمهور آمریکا رسیده است. به این ترتیب، باراک اوباما قادر خواهد بود با حق وتوی خود از سد رای منفی احتمالی جمهوریخواهان به توافق بگذرد.
اما به گمان ما این کارزار هنوز تمام نشده است اکنون همه هواداران صلح یک نفس راحتی کشیدهاند و با دیدگاهی که ریاست نمایندگان دموکرات آمریکا در کنگره دارد، قصد اصلی آنها این است که تعداد آراء را به ۴۱ نماینده برسانند تا اصولا نیازی به وتوی اوباما هم نباشد و اصولا چنین دیدگاهی مجال طرح در کنگره را نیابد. اگر اینگونه شود که با توجه به شرایط و بسترهای موجود دیر و دور هم نخواهد بود، آن وقت یک اتفاق تاریخی به وقوع خواهد پیوست که اصولا طرح مزبور مجال طرح در سنا را هم نخواهد یافت و برابر قوانین آمریکا اصولا اگر طرحی از سنا نیاید قابلیت طرح در مجلس نمایندگان را هم نخواهد داشت و عملا یک پیروزی بزرگ برای هوادران صلح به دست خواهد آمد.
به گمان ما این مسیر هم دور از دسترس نخواهد بود چرا که به قول آقای اوباما مخالفان توافق هیچ گزینه دیگری جز جنگ در چنته ندارند.
SENSES CULTURAL/ Farsi
Abolhassan Mokhtabad/ Editor in Chief in Farsi
editor@sensescultural.org
amokhtabad@sensescultural.org
www.sensesculturalfarsi.org
www.sensescultural.org
M PO Box 660606, Sacramento, CA 95866
O 8880 Cal Center Drive, STE 400, Sacramento, CA 95826