SensesCultural: مرگ محمدعلی کلی در کنار خانوادهاش در بیمارستانی در آریزونا،شاید یکی از مهمترین اخبار در چند روز اخیر در سطح رسانههای جهان بود. او دیروز(نهم ژوئن) در شهر لویی ویل ایالت کنتاکی در مراسمی مذهبی که تقریبا نظیرش را کمتر میتوان در آمریکا پیدا کرد، تشییع شد و به سفارش خود او برایش نماز خواندند و آداب یک مسلمان بعد از مرگ را به جای آوردند. امروز(دهم ژوئن) نیز قرار است در این شهر به خاک سپرده شود در حالی که برابر اعلام تیم برگزاری این مراسم شهر لویی ویل در وضعیتی فوقالعاده قرار دارد و تنها ۱۴ هزار بلیت فروخته شد و علاوه بر آن پلیس این شهر نیز اعلام کرده است که به هیچ خودرویی اجازه ورود به شهر را نمیدهد چرا که تمامی شهر مملو از جمعیت مشتاق محمدعلی است.
مراسم تشییع محمدعلی نیز به شکلی وسیع از تمامی رسانههای مهم آمریکا پخش شد.وسعت این انعکاس به گونهای بود که کمتر رسانهای در کشوری را میتوان سراغ کرد که از او یادی نکرده باشد.
در مراسمی که برای یادبود محمد علی کلی برگزار شد، بیل کلینتون، بیلی کریستال بازیگر فیلم «تحلیلش کن» و برایانت گامبل به سخنرانی پرداختند. کلینتون در این مراسم گفت: علی قصه خودش را نوشت و رفت.
بیلی کریستال نیز با اشاره به اهمیت کلی گفت او با قدرت خودش همه را شگفت زده میکرد و فردی کاریزماتیک بود که میتوانست با صراحت از عقایدش دفاع کند. او این ورزشکار را به رعد و برق تشبیه کرد که توسط مادر طبیعت با قدرت تمام در هوای رقیق میدرخشد و همه جا را نورانی میکند. وی افزود: علی ما را وادار کرد تا به خودمان نگاه کنیم؛ مردی عجول و بیپروا ما را هیجانزده کرد، به خشم آورد، ما را گیج کرد و به چالش کشید و در نهایت پیامآور خاموش صلح بود و به ما یاد داد که زندگی زمانی بهتر است که بین مردم پل بکشی نه دیوار.
در مراسمی که در ورزشگاه کی.اف.سی شهر برگزار شد، اسپایک لی کارگردان سیاهپوست، آرنولد شوارتزنگر فرماندار پیشین کالیفرنیا و بازیگر و کارگردان مشهور، دیوید بکهام فوتبالیست نامدار، ووپی گلدبرگ بازیگر فیلم «روح» و کریم عبدالجبار ورزشکار پیشکوست نیز حضور داشتند.
مایک تایسون قهرمان سابق بوکس سنگین وزن جهان و لنوکس لوییز از دیگر حاضران در این مراسم بودند.
اوباما و همسرش امکان شرکت در این مراسم را نداشتند زیرا دیروز همزمان مراسم فارغالتحصیلی دخترشان از دبیرستان برگزار میشد. به جای وی نامه اوباما توسط مشاور وی در کاخ سفید خوانده شد.
شایعات حاکی از این بود که ترامپ نیز قصد شرکت در این برنامه را داشت اما او سرانجام به همسر محمدعلی اطلاع داد که قادر به شرکت در مراسم نیست.
در این مراسم جمعیتی بیش از ۱۵ هزار نفر وقتی یکی از رهبران مسلمان آمریکایی پشت تریبون قرار گرفت، یکصدا علی علی میگفتند تا با قهرمان مدافع حقوق مردم در سراسر جهان وداع کنند.
کوین یورک از شاخصان دنیای تکنولوژی نیز در این مراسم در حالی که اشک میریخت گفت آرزویش این بود که محمدعلی بیشتر زنده میماند چون او دوست همه بود.
به گزارش پلیس لوییزویل بیش از ۱۰۰ هزار نفر از مردم این شهر در مراسم خاکسپاری قهرمان بوکس جهان، شرکت داشتند.
محمدعلی کلی چهرهای جهانی بود و دوران قهرمانیاش جهانی را به تماشای شگردهای او در ورزش بوکس پای گیرندههای تلویزیون و رادیو مینشاند. اما آنچه نام او را بیش از گذشته معروف کرد و سبب شد تا چنین استقبالی بعد از مرگش شکل بگیرد، نه ورزش بوکس که نگاه انسانی و بشردوستانه او در طول حیاتش بود. این که او در برابر رفتن اجباری به ویتنام ایستاد و محرومیت هم کشید اما گفت که نمیرود روی مردمانی که دوستش دارند و به او کاری ندارند بمب بریزد و اسلحه مقابلشان بگیرد.
همچنانکه تغییر دین داد و به هواداری از مالکوم ایکس پرداخت و فریاد اعتراضی شد برای تبعیض نژادی که بر علیه سیاهان در سراسر آمریکا در جریان بود.
به همین دلیل است که مجله معروف تایمز با درج عکسی متفاوت از دوران جوانی و اوج قهرمانیاش و یک ویژهنامه کامل از او به عنوان بزرگترین یاد کرد. و یا مجله نیشن سخن معروف او را مبنی بر این که میخواهم آزاد باشم را روی جلدش آورده است و در مقالهای بلندنوشته که مردم و هوداران کلی نام حریفانش را در خاطر ندارند اما فعالیتهای سیاسی و اجتماعی و بشردوستانه اوست که خاطرات را دوباره به غلیان واداشته است.
این که اوباما میگوید محمدعلی با رفتارش جهانی را لرزاند و اکنون همان جهان و مردمانش برای او و به یاد او هستند از همین زاویه قابل ارزیابی است.
محمدعلی بعد از آنکه دنیای بوکس را رها کرد نیز دمی از فعالیتهای بشردوستانه دست نکشید. تقریبا در هر جایی که امکان داشت پادرمیانی میکرد تا جان انسانی را نجات دهد. حتی در ماجرای گروگانگیری سفارت آمریکا نیز پادر میانی کرد و یا برخی از گروگانهایآمریکایی در عراق را خود واسطه شد و با سفر به بغداد از صدام حسین خواست که آنها را آزاد کند.
از جمله مواردی که او میانجیگری کرد تا یک آمریکایی از بند رهایی پیدا کند دستگیری و زندانی شدن سه آمریکایی در سال ۸۸ بود که او نامهای به رهبر ایران نوشت. برادر یکی از این آزاد شدگان بعد از درگذشت محمدعلی کلی ماجرا را این گونه شرح میدهد:
در روزهایی که برادرش و شین باور هنوز در ایران زندانی بودند و اعضای خانوادههایشان در آمریکا در تلاش برای اعمال فشار بر مقامات ایران بودند محمدعلی، بوکسور افسانهای، در نامهای به آیتالله خامنهای خواستار آزادی آنها شدهبود.
به گفته الکس فتال محمد نامهای بسیار زیبا به رهبر ایران نوشته بود و در آن بخشودگی این دو نفر را خواسته بود. هنوز هم وقتی این نامه را میخوانم نفسم در سینه حبس میشود. علی درباره روح جوان این سه کوهنورد و تمایلشان به برقراری رابطه انسانی بین مردمی که سیاست آنها را از هم جدا کرده نوشته بود. او در نامه به رهبر ایران گفته بود که خودش نیز در جوانی چنین روحی داشتهاست. محمدعلی در این نامه درباره دو سفرش به ایران که آخرین در سال ۱۳۷۲ بوده نوشته و شرایط فیزیکیاش را توضیح دادهبود. محمدعلی به رهبر ایران گفته بود که درگیریاش با بیماری پارکینسون پیش از سفرش به ایران بوده و در آن سفر او از پارکیسنون رنج میبرده. او گفته که از آن زمان حال او بدتر شده و دیگر توان سفر ندارد ولی او معتقد بود که خدا به او این توان را داده بوده که به نیازمندان در همه جای زمین کمک کند و او نیز هنوز به هر شکلی که بتواند به آنها کمک میکند
در همین اواخر هم او صدای اعتراض مسلمانان بود که از سوی دونالد ترامپ تهدید شده بودند. او بود که به مردم آمریکا یادآور شد مسلمانان آمریکا هم همانند سایر مردمان این کشور شهروند آمریکا هستند و نباید برخی حوادث و اتفاقات(همانند ماجرای ترور سن برناردینو) را به پای تمام مسلمانان نوشت.
به تعبیری میتوان نام علی را در کنار بزرگانی چون ماندلا،مارتین لوترکینگ و مالکوم ایکس قرار داد که همه گاه در مبارزه با تبعیض نژادی پیشگام بود.