گفت وگوی احساسات فرهنگی با رئیس بنیاد زنان ایرانی آمریکایی

SensesCultural:همه چیز از یک کنفرانس و اجتماعی شروع شد که در اورنج کانتی برگزار می‌شد. اجتماعاتی که هر از گاه و برای برخی از مردمان کشورهایی چون مکزیک، چین ، هند، و … برگزار و با اقبال خوب مردمان این کشورها که ساکن آمریکا بودند روبرو می‌شد. از همین نقطه بودکه به ذهنش رسید “چرا اجتماعی از زنان ایرانی حاضر در آمریکا برگزار نکنم؟.”استقبال از این برنامه در کالجی در اورنج کانتی مریم خسروانی را به دنبال ایده‌ای کشاند که اکنون تمامی وقت و ذهن و زمانش را به آن اختصاص داده است؛بنیاد زنان ایرانی آمریکایی.

به گفته خانم خسروانی این بنیاد سه سال و نیم قبل در اورنج کانتی آغاز به کار کرد و اکنون به مرحله‌ای رسیده است که در کنفرانس سوم می 2015 در سانفرانسیسکو 49 سخنرانی در یک روز و در کریدورهای مختلف برگزار و بیش از 700 تن از زنان از گوشه گوشه آمریکا و حتی دیگر نقاط جهان به این کنفرانس آمده‌اند تا نوید یک اتحاد شگفت انگیز از زنان تاثیرگذار را رونمایی کنند. کشاندن 700 تن به یک کنفرانس و گردآوردن 49 سخنران زن شناخته شده در حوزه‌های مختلف کاری و فکری و علمی که هرکدامشان مشغله‌های فراوانی دارندو هماهنگی حضور این تعداد در یک روز و برگزاری مناسب این مراسم ، خود می‌تواند تاییدی باشد بر انرژی شگفت انگیزی که در خانم خسروانی و تیم همراه او جمع‌شده است.

وقتی از او می پرسیم چه هدف‌هایی را برای این کار در نظر گرفته‌اید،‌می گوید: “هر موضوعی که زن در زندگی با آن برخورد دارد مورد نظر ماست. از کار و تلاش و تجارت و تکنولوژی تا زندگی خانوادگی،‌مشکلات تحصیلی، مسائل مالی و… ” و اضافه می‌کند: “هدف ما حمایت از زنان و دختران نسل‌های جوانتر( زیر 35 سال) است تا ارتباط آنها را با یکدیگر و زنان دارای موقعیت‌های شغلی و امکانات دیگر برقرار کنیم. می‌خواهیم خانم‌های ایرانی با یکدیگر در تماس باشند و از ظرفیت‌های هم در کارهایشان استفاده کنند.”

خانم خسروانی حضور زنان و دختران ایرانی در عرصه‌های علم و فن آوری و تکنولوژی و کارهای مدیریتی در ایالت‌های مختلف آمریکا را غبطه برانگیز می‌داند و می گوید: “زنان ایرانی در آمریکا نقش‌های بسیار مهمی دارند و این کنفرانس و”بنیاد زنان ایرانی آمریکایی” می‌خواهد چنین ظرفیت‌هایی را پیش چشم افکار عمومی و به خصوص زنان ایرانی مقیم در آمریکا بیاورد که ما زنان می‌توانیم فعل خواستن را صرف کنیم.”

درپاسخ به این پرسش که سازمان شما تنها زنان ایرانی مقیم و شهروند را زیر چتر حمایتی خود می گیرد ،‌می‌گوید: “ما کاری نداریم که فرد مورد نظر مقیم یا غیر مقیم باشد. حتی دانشجویان ایرانی حاضر در آمریکا هم می‌توانند در این مجموعه مشارکت کرده و با ارتباطاتی که با دیگر اعضاء می گیرند بتوانند خلاء های کاری و شغلی و تحصیلی خود را پر کنند. هدف آشنایی زنان با یکدیگر است و وقتی این آشنایی و ارتباط فراهم شد و دو طرف به نیازهای علمی و فنی و کاری و حتی دوستی هم پی بردند و به هم وصل شدند، آنگاه خود به خود رشد و توسعه در این جمع اتفاق می‌افتد.”

تامین مالی چنین کار بزرگی خود مسئله‌ای قابل اعتناست که مجموعه بنیاد زنان ایرانی آمریکایی پیشرو با کسب حمایت از برخی شرکت‌ها کمپانی‌ها و نیز برگزاری جلسات حمایت مالی و فروش بلیت برای کنفرانس‌های سالانه بخش اعظم این موارد را تامین می‌کند.

درباره چگونگی برقراری ارتباط بین زنان و دختران اشاره می‌کند به قدرت انتخاب هر فرد. به گفته خسروانی “هر فرد بر اساس علاقه و تخصصی که دارد به سمت کریدور یا بخش مورد علاقه اش می‌رود و در همان جا یک جمع شکل می‌گیرد با حضور افراد هم پیشه و حتی هم هدف که می‌توانند نیازهای یکدیگر را شناسایی و سپس برای برطرف ساختن آن نیازها طرح و ایده و برنامه بدهند و در نهایت به همکاری با هم بپردازند.”

هم اکنون این بنیاد سالانه دو کنفرانس در شرق و غرب آمریکا برگزار می‌کند. کنفرانس اول امسال در سانفرانسیسکو و کنفرانس دوم در نیویورک خواهد بود. سال آینده کنفرانس اول در شهر سان دیگو برگزار خواهد شد.

حضور شوق‌انگیز زنان در شمال کالیفرنیا خانم خسروانی و تیم همراهش در بنیاد زنان ایرانی آمریکایی را به این صرافت انداخت که به فکر ایجاد شعبه‌ای در شهر سانفرانسیسکو و منطقه بای اریا و شمال کالیفرنیا باشند. خود در این زمینه می‌گوید: “در روز کنفرانس و چند روز بعد از آن زنان بسیاری تقاضا کردند که شعبه ای را در شهر سانفرانسیسکو دایر کنیم که امیدواریم تا سال آینده این کار صورت عملی به خود بگیرد تا بتوانیم ارتباطات بهتر و موثرتری بین زنان این منطقه ایجاد کنیم.”

وقتی از او درباره دعوت از مردان می‌پرسیم و جایگاه مردان در این کنفرانس و طرح این سوال که آیا شما فمنیست دو آتشه هستید‌ٰ،‌با خونسردی پاسخ می‌دهد:” نه؟ ما نه تنها حساسیتی به حضور مردان در این کنفرانس نداریم بلکه در هر کنفرانس از آنها هم دعوت کرده‌ایم. در جنوب کالیفرنیا و منطقه اورنج کانتی اقبال بیشتر بود و نزدیک به 20 درصد از جمعیت را مردان و اما در منطقه شمال کالیفرنیا 5 درصد جمعیت مردان بودند.
خسروانی معتقد است: “سالیان سال این زنان بودند که پشت مردان قرار داشتند و به آنها یاری می رساندند و اکنون نوبت مردان است که دست همتی به کمر زنند و به یاری زنان بشتابند. البته ما معتقد به توازن بین زن و مرد هستیم و می‌گوییم که آنها باید بین کار و شغل و زندگیشان توازنی به وجود آورند تا بتوانند به آنچه که مورد نیاز یک خانواده خوب و مطلوب است برسند.”

از نحوه تماس و ارتباط با اعضاء‌ می‌پرسیم که پاسخ می‌دهند: ” ماهانه دو خبرنامه برای تمامی اعضاء‌ می فرستیم و آنها را نسبت به تازه‌ترین فعالیت‌های بنیاد زنان پیشرو آگاه می‌کنیم. از طریق ایمیل و تلفن نیز با آنهایی که دور از دفتر ما در اورنج کانتی هستند در در تماس مستمر هستیم.”

وقتی از او می پرسیم که آیا در کشورهای خاورمیانه هم علاقه مند به برگزاری کنفرانس هستید؟ می‌گوید: “بله هدف ما جهانی است و حتی علاقه‌مندیم در قطر و امارات هم برنامه‌هایی داشته باشیم.”

از ایران می‌پرسم و برگزاری کنفرانس در وطنش، با شوق و حسرتی وصف‌ناپدیر پاسخ می‌دهد: یکی از آرزوهای من برگزاری کنفرانس در ایران است چرا که معتقدم می‌توانیم بخشی مهم از ظرفیت‌های کاری و ارتباطی را با دختران و زنان ایرانی در مشارکت قرار دهیم. اگر شرایط فراهم باشد تردید نکنید که برگزاری کنفرانس در ایران در زمره اهداف ماست.”