مرگ نانسی ریگان و زنان تاثیرگذار در عرصه سیاست

SensesCultural: مرگ نانسی ریگان، آن هم دو روز مانده به هشتم مارس(روز جهانی زن) می‌تواند بهانه مناسبی باشد برای اشاره‌ای هر چند گذرا به  نقش برخی زنان در شکل‌گیری قدرت و تاثیرگذاری آنها در پیشبرد برخی پروژه‌های صلح آمیز در آمریکا.

خانم ‘نانسی ریگان’ همسر ‘رونالد ریگان’ رئیس جمهوری پیشین آمریکا بود که با همراهی با خانم گورباچف ريس جمهور وقت شوروی نقشی تعیین‌کننده در برداشتن و کنار زدن بساط جنگ سرد داشتند.

خانم ریگان روز یکشنبه در سن 94 سالگی در لس‌آنجلس درگذشت. او البته سالیان سال در همین شهر ساکرامنتو  زندگی کرد، زمانی که همسرش فرماندار کالیفرنیا بود و از همین جا بود که آقای رونالد ریگان مبارزات ریاست‌ جمهوری‌اش را ‌آغاز کرد و وقتی رئیس جمهور شد حتی آشپز معروفش در رستوران چینی در خیابان L را نیز به همراه خود به کاخ سفید برد.

نانسی ریگان که زمانی هنرپیشه هالیوود بود، از سال 1981 تا 1989 پس از آن که رونالد ریگان به ریاست جمهوری آمریکا رسید، بانوی اول این کشور بود. ریگان که از جهاتی همچنان یکی از محبوبترین روسای جمهور آمریکا به شمار می‌ٰرود در سال 1994 به بیماری آلزایمر مبتلا شد و در سال 2004 درگذشت. نانسی ریگان  پس از مرگ همسرش بنیاد خیریه‌ای ایجادکرد و ، بیشتر وقت خود را به کتابخانه ریگان و حمایت از تحقیقات درباره سلول‌های بنیادی جنینی اختصاص داد.

پیش از خانم ریگان هم بودند همسران روسای جمهور که بر زندگی شوهرانشان و تصمیم‌گیری‌های‌آنان تاثیر داشتند که از جمله آنها النور روزولت بود که به رغم آنکه تحصیلات دانشگاهی بعد از‌ آنکه همسرش فرانکلین روزولت درگذشت نقشی بر عهده گرفت که نتیجه آن تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر بود که از جمله دستاورد‌های مهم بشری در قرن بیستم به شمار می‌رود که سهم خانم روزولت در شکل گیری و به انجام رسیدن این اعلامیه قطعا انکار ناشدنی است.

او اهل عمل بود و زمانی که به ریاست کمسیون حقوق بشر سازمان ملل انتخاب شد تمام سعی و اهتمامش را به خرج داد تا بتواند این اعلامیه را تهیه و ثبت جهانی کند.

در دو دهه گذشته به خصوص در عرصه سیاست اروپا و آمریکا زنان حضوری چشمگیر داشتند که از جمله آنها حضور خانم مرکل به عنوان یکی از قدرتمندترین رهبران دنیا و یا حضور مادلین آلبرایت در دوره کلینکتون به عنوان وزیر خارجه و یا کاندولیزا رایس در دوره بوش و خانم هیلاری کلینکتون در همین مقام که از حضور تاثیرگذار زنان در عرصه سیاست خبر می‌دهد.

اگر خانم کلینکتون بتواند دور رقابت‌های درون حزبی را برای انتخابات ۲۰۱۶ پشت سر بگذارد که علایم و نشانه‌های اولیه از چنین وضعیتی حکایت دارد، آنگاه او نخستین زن آمریکایی است که توانسته وارد چنین مرحله‌ای شود.

در هر حال زنان نشان داده‌اند که می توانند مدیریت بسیاری از امور و حتی اموری کمتر احساسی همانند سیاست را به دست بگیرند و به خوبی از عهده آن بر می آیند.