تازه‌های احساسات فرهنگی






آخرين اخبار و رويداد‌ها




بازی و اوتیسم؛روند بازی‌کردن

SensesCultural:در نوشته‌ قبلي در مورد بازي كودكان مباحثي را مطرح كرديم با این مضمون که  بازي به شش مرحله تقيسم مي‌شود. همچنين بر این نکته تاکید شده است که  بازي بر روي رشد رواني كودك تاثیر می‌گذارد و نشاط و هيجان را در كودك ايجاد مي‌كند. و از همه مهمتر به افزايش  مهارت‌هاي حركتي، تكلم و زبان، تفكر و حل مسئله و مهارت‌هاي اجتماعي كودك  منجر مي‌شود.همچنين اشاره شد كه كودكان مبتلا به اختلال اتيسم نوع بازي‌هايشان متفاوت از كودكان ديگر نيست اما نحوه بازي آنها و ميزان ارتباطات اجتماعي‌شان نسبت به كودكان عادي متفاوت است. در این بخش به مراحل دیگر بازی خواهیم پرداخت و آن را باز خواهیم کرد.

مراحل ديگر بازي شامل:بازي با اسباب بازي( يا بازي كاربردي )است. در اين نوع بازي كودك ياد مي‌گيرد كه چگونه با اسباب‌بازي و وسايلي كه در آن طراحي شده است بازي كند. به عنوان مثال هل دادن ماشين به سمت جلو و يا عقب، استفاده از تلفن اسباب بازي و گرفتن گوشي آن، بازي با توپ و پرتاب كردن آن و یا بازی با بادکنک و پرتاب آن به بالا و اطراف و…

در تمام موارد بالا كودك مفاهيم رفتاري و نوع بازي‌كردن را مي‌آموزد، اگر چه اين كار براي كودكان اتيسم دشوار است. بخشي از دشواري كار اين است كه اين بازي‌ها نياز به تمرين و يادگيري دارد، براي كمك و هم بازي شدن با كودك اتيسم برخي از موارد زير كمك راهنماي خوبي براي والدین است تا با مهارت كافي با كودك اتيسم بازي كنند.

اکنون به این راهنمایی‌ها توجه کنید:

– در مقابل فرزند خود بنشينيد طوري كه او بتواند شما را نگاه كند و همين طور شما به راحتي بتوانيد با او تماس چشمي داشته باشيد. علاوه بر آن اين نوع نشستن به شما كمك مي‌كند به راحتي با فرزندتان ارتباط بر قرار كنيد و او نيز مي‌تواند ببيند كه كارهاي شما را انجام مي دهد. این گونه و به شکل غیر مستقیم و به مرور تعامل دو طرفه بين شما و فرزندتان ايجاد مي‌شود و این همان چیزی است که هم شما و هم فرزندتان به دنبال آنید، ایجاد صمیمیتی که بستر واقعی و حقیقی هر رابطه‌ای است.

– سعي كنيد بيش از اينكه تلاش كنيد او را راهنمايي و يا هدايت كنيد كه چكاري و چگونه انجام دهد، این تلاش را به خرج دهید که یک همبازی واقعي و طبيعي  و صمیمی براي او باشيد. با داشتن چنین پیش‌فرضی هر كاري كه فرزند شما انجام مي‌دهد را كپي و تكرار كنيد. با اين كار به مرور  در می‌یابید که به تنوع بازي شما و فرزندتان اضافه شده است. براي مثال: اگر فرزند شما در حال چرخش است شما مي توانيد چرخ ماشين را بچرخانيد و بعد از اين كه او هم از شما تقليد كرد فعاليت ديگر را اضافه كنيد، به عنوان مثال ماشين را به سمت چپ و يا راست هدايت كنيد.

نكته بسيار مهم اين است كه هر بار كه كودك از شما كپي كرد او را تشويق كنيد تا براي او ايجاد انگيزه شود. هر بار مي‌توانيد بگوييد نوبت من است و شما فرمان ماشين را بچرخانيد و بعد به او بگوييد كه نوبت تو است و او این کار را انجام دهد.

تشويق و يا پاداش‌دادن به كودك منجر به ايجاد بازخوردهاي مثبت در او و تشويق مي‌شود كه در روند بازي تعامل خوبي با والدين خود داشته باشد. به مرور زمان پاداش‌هاي ديگري مانند دميدن حباب را به روند بازي اضافه كنيد .

فراموش نكنيد در صورتي كه فرزند شما خسته شد، بازي را متوقف كنيد چرا که خستگی حوصله فرد را کاهش داده و تمرکز او را کم کرده و سبب می‌شود تا از بازی لذت نبرد. شايد بپرسيد از كجا متوجه خستگي كودكمان شويم  که در پاسخ باید گفت وقتي بعد از مدت يك ساعت يا نيم ساعت تمايلي به ادامه همكاري و بازي نشان ندهد به معني خستگي است و بهتر است بازي را ادامه ندهيد.

يكي از موارد مهم ديگر در بازي با كودك اتيسم ، توانايي بازي با اسباب بازي و بازي با شما است.

بهتر است گونه‌هایی از اسباب بازی را براي كودك اتيسم انتخاب كنيد و يا در اختيار او بگذاريد كه به آن علاقه و توانايي كافي براي بازي با آن را داشته باشد.  براي مثال تكميل يك پازل و يا ساخت يك برج با بلوك و يا طراحي يك تصوير از جمله بازي‌هاي دشواري است كه معمولا كودكان اتيسم در بازي با آنها دچار تاخير و مشكلاتي هستند.

به جاي اينكه ابتدا اسباب بازي را در اختيار كودك بگذاريد مي توانيد خود شما شرکت كننده بازي باشيد و به او در قالب يك هم بازي فعال نشان دهيد كه مثلا چگونه با استفاده از بلوك‌ها برج درست مي‌كنيد و يا چطور تصوير را طراحي مي‌كنيد و حتي چند بار انجام دهيد و هر بار كه موفق شد بخشي از مراحل بازي را انجام دهد او را تشويق كنيد. اين كار به صبر و حوصله شما بستگي دارد و در صورتي كه هدف شما آموزش به كودك است هم بازي شدن  طبيعي و واقعی با كودكتان به شما كمك مي‌کند كه خسته و بي‌حوصله نشويد و به كودكتان كمك كنيد كه بازي با اسباب‌بازي را ياد بگیرد و در كنارش مفاهيم زيادي را خلق كند.

به یاد داشته باشیم که بخش زيادي از يادگيري كودكان از طريق بازي و دنياي بازي آنها شكل مي‌گيرد.

مریم جباری

دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی در کالیفرنیا

تذکر: هر گونه برداشت و نقل از این مطلب باید با اجازه مکتوب از بنیاد SensesCultural باشد و نقل بخش یا متن کامل این مطلب در هر شکل آن(‌اینترنتی، چاپی و …) ممنوع و حق پی‌گرد قانونی برای بنیاد محفوظ است.

تاريخ: ۱۳۹۴/۱۱/۰۱
كليد‌واژه‌ها: اوتیسم و بازی | مریم جباری
Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail


نظر شما:
نام و نام‌خانوادگی:* رايانامه:* تارنما: