احمد کریمی حکاک نویسنده، مترجم و پژوهشگر ادبی و استاد دانشگاه مریلند مدیر پیشین بخش مطالعات ایرانی دانشگاه مریلند سال ۱۳۲۲ در مشهد به دنیا آمد. در سال ۱۳۴۵ از دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته ادبیات انگلیسی فارغالتحصیل شد و یک سال بعد از دانشگاه ارتش، موفق به اخذ گواهی تدریس شد. کریمی حکاک سپس برای ادامهٔ تحصیل به امریکا رفت. از دانشگاه میسوری کانزاس سیتی (University of Missouri-Kansas City) مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشتهٔ ادبیات انگلیسی دریافت کرد و پس از آن ادبیات تطبیقی را در دانشگاه راگرز نیوجرسی (Rutgers University) تا مقطع دکترا ادامه داد. در سال ۱۳۵۸ (۱۹۷۹ میلادی) از پایاننامهاش با عنوان “شاهنامه فردوسی در فرانسه و انگلستان ۱۷۷۰ – ۱۸۶۰: پژوهشی در مواجهه اروپاییان با حماسه شاهان پارسی” دفاع کرد.
احمد کریمی حکاک در سال 1979 از رساله دکترایش در دانشگاه راتگرز دفاع کرد و در بازگشت به ایران، به دانشگاه ادبیات دانشگاه تهران رفت و دو سال ادبیات تطبیقی تدریس کرد. در همین زمان، مدیریت کتابخانه دانشکده ادبیات را در همان دانشگاه به عهده داشت. او قبل از مهاجرت به آمریکا در مدرسه عالی ترجمه ادبیات تطبیقی تدریس میکرد و در سال ۱۳۵۷ معاونت مدرسه عالی ترجمه را برای یک سال برعهده گرفت.
پس از آن در سال ۱۳۶۳ (۱۹۸۴ میلادی) به امریکا مهاجرت کرد و با دپارتمان زبان انگلیسی و زبانهای شرقی و افریقایی دانشگاه آوستین تگزاس (University of Texas at Austin) آغاز به همکاری نمود. یک سال بعد به دانشگاه واشنگتن در شهر سیاتل رفت و فعالیت خود را با عنوان استادیار در رشته زبان و ادبیات فارسی و همچنین فرهنگ و تمدن ایرانی ادامه داد. او همچنان تا سال ۱۳۸۳ (۲۰۰۴ میلادی) در مسند استادی در آن دانشگاه باقی ماند.پس از آن به ایالت مریلند رفت و تا امروز در دانشگاه مریلند با درجه استادی به تدریس اشتغال دارد.
در دانشگاه مریلند و در این سال او به ارائه طرحی برای حمایت از مطالعه روی طرح ها و پروژه های مرتبط با تاریخ فرهنگ ایران پرداخت و بنای مرکز مطالعات ایران دانشگاه مریلند را با همکاری و حمایت موسسه روشن برپا کند.
از احمد کریمی حکاک به زبانهای فارسی و انگلیسی آثار متعددی به چاپ رسیده. به علاوه او به زبان فرانسه آشنایی کامل دارد. ترجمه به فارسی را از جوانی آغاز کرد. از آثار او در این زمینه میتوان به “گزیده اشعار کارل سندبرگ”، “بلندیهای ماچوپیچو” از پابلو نرودا، “تام جونز” اثر هنری فیلدینگ، “سرچشمههای داستان کوتاه فارسی” نوشته کریستف بالایی اشاره کرد.برگردان از فارسی به انگلیسی هم در کارنامهٔ کریمی حکاک به چشم میخورد. ترجمههایی از اشعار اسماعیل خویی، فروغ فرخزاد و عباس کیارستمی از آن جملهاند.
اما شناختهشدهترین اثر تالیفی ایشان کتاب “طلیعه تجدد در شعر فارسی” است. این کتاب به زبان انگلیسی با عنوان “Recasting Persian Poetry: Scenarios of poetic modernity in Iran” در سال ۱۹۹۵ میلادی نوشته شده و در ایران، سال ۱۳۸۴، به ترجمه مسعود جعفری به همت انتشارات مروارید منتشر گردید.
کریمی حکاک در پیشگفتار ترجمه این کتاب اینطور مینویسد:”از پیامدهای مهاجرت جمعی از ایرانیان تحصیلکرده به اروپا و امریکا در خلال دو سه دههٔ گذشته یکی هم حضور گسترده استادان و پژوهشگران ایرانی در دانشگاههای غرب است. این امر نیز به نوبه خود اثراتی بر جا گذاشته و ثمراتی به بار آوردهاست، از جمله نشر آثار پژوهشی مربوط به مطالعات ایرانی به زبانهای اروپایی. این تالیفات نوعا با پژوهشهایی که در ایران و توسط دانشگاهیانی انجام میشود که تحصیلات خود را عمدتا در وطن به انجام رساندهاند تفاوتهایی دارد؛ خواه در روش تحقیق و عرضهداشت مطلب، خواه در شیوههای ارجاع و استدلال و استنتاج و جز اینها. بدینسان میتوان با اطمینان خاطر اظهار امیدواری کرد که حضور همزمان دو آیین پژوهش در کنار یکدیگر راهگشای گفت و شنودی مثبت و سازنده باشد در فراسوی موضوع و مقوله مورد تحقیق؛ به گونهای که هر دو گروه پژوهنده بتوانند از آن بهره گیرند و نسلهای آینده پژوهشگران بتوانند در آنها به دیده تامل بنگرند. من در مقام یکی از پژوهشگران ادب فارسی همیشه چنین اندیشیدهام که شاگرد دو مکتبم، در مکتبی با سنت شکوهمند ادب فارسی کلاسیک و مدرن آشنا شدهام و در مکتب دیگر – عمدتا با توجه به نظریههای ادبی و شیوههای تفسیر متون – اصول و موازین نقد و تحلیل و تاویل را آموختهام. چالشی هم که همواره با آن رویاروی بودهام این بودهاست که از یک سو، راههای جدیدی را برای بهرهگیری از نظریات نظریهپردازان غرب در درک بهتر تاریخ ادب فارسی بیابم و بیازمایم و از سوی دیگر، با ترجمه و تحلیل نمونههایی از سنت درخشان ادب فارسی و منطق حرکت و تکوین و تحول آن در زمان، این امکان را برای نظریهپردازان غربی پدید آورم تا در تکمیل و تدوین نظر خویش در جمالشناسی، سبکشناسی، تاویل متن و تاریخ ادبی پایهٔ کار را بر آشنایی فزایندهای با سنت ادب فارسی قرار دهند و از این آشنایی در راه شمول آرای خود بر بخش وسیعتری از میراث ادبی بشر بهره برند. این آرمان را هم گامی در راه هدفی بزرگتر میشمارم، که همانا دستیابی به ادبیات به مثابهٔ یکی از بزرگترین مواریث بشر است.”
کریمی حکاک در این کتاب میکوشد تا سیر شعر فارسی از کلاسیک به مدرن را نمایان سازد؛ ناگزیر از عهد ناصری تا نیما یوشیج پیش میآید و به دستیاری تئوریهای نقد ادبی به تحلیل و تبیین چگونگی پوستاندازی شعر فارسی میپردازد.
از او همچنین کتابهای دیگری به زبان انگلیسی منتشر شده که هنوز به فارسی برنیامده. به علاوه مقالات فراوانی به زبانهای فارسی و انگلیسی در نشریات مختلف دانشگاهی و ادبی به طبع رساندهاست. همچنین مدخلهای کاملی درباره ایران و ادبیات فارسی در دایرةالمعارفهایی چون ایرانیکا و بریتانیکا به قلم احمد کریمی حکاک نوشته آمده.