در سالهای گذشته با روشها و کمپاینهای مختلف تلاش شده است علیه خشونت با زنان مبارزه شود. اخیرا یک بانوی هنرمند افغان با ابتکاری تازه به مبارزه علیه خشونت با زنان برخاسته و نقاشیهای سه بعدی زنان را در سرکها میکشد.
دختری جوان در یکی از سرکهای کابل صورتش را با چادر پوشانده و در یکی از پیاده روها با رنگ فشاری روی زمین نقش یک زن برقع پوش افغان را میکشد. این کار شمسیه حسنی، نقاش و گرافییست افغان کار سادهای نیست، اما او دست از این کارش بر نمیدارد.
به گزارش سایت احساسات فرهنگی به نقل ازسایت دویچهوله، خانم حسنی از چند سال به اینسو بر مخروبههای کابل گرافیتیهایی را در تقبیح جنگ و خشونت میکشد و میخواهد با این کارش اذهان عامه را تغییر دهد. او اواخر سال ۲۰۱۰ در یک کارگاه آموزشی گرافیتی که از سوی نهاد «کامبت کمونیکیشن» در کابل برگزار شده بود شرکت کرد و زیر نظر «چوو» هنرمند انگلیسی، این هنر را آموخت.
حسنی میگوید گمان نمیکرد که به این اندازه از هنرش استقبال شود و به شهرت برسد. حالا او علاوه بر افغانستان، حداقل در کشورهای مختلف در قارههای آسیا، اروپا، امریکا و شبه قاره هند اثرهایی دارد که بیشترشان بر وضعیت زنان افغانستان متمرکزاند. یکی از آثار او با قطعی بزرگ در شهر هامبورگ آلمان به نمایش درآمده است.
او در رابطه با این که چرا بیشتر تصویر زنان افغان را در نقاشیهای سه بعدی و گرافیتیهایش میکشد، میگوید در چهار دهه جنگ متوالی در افغانستان این زنان بودند که بیشترین آسیب را دیدند و تقریبا از اجتماع پاک شده بودند.
او میافزاید: «من میتوانم زنان را با نقاشیهایم دوباره به اجتماع بیاورم و به مردم یک زن نو را معرفی کنم. زنانی که من میکشم شکل عادی ندارند و با زنانی که در قدیم بودهاند و زنی که در واقعیت وجود دارد، بسیار متفاوت هستند. من زنان را بزرگتر میکشم. در ابتدا بیشتر زنانی را میکشیدم که چادری داشتند، اما برای من مهم این بود که مشکل زنان در افغانستان چادری نیست، اگر زن چادری دارد و یا ندارد میتواند پیشرفت کند.»
اثرهای هنری این بانو بیشتر بر ویرانههای جنگ ترسیم شدهاند و به دلیل فرسایش این ساختمانها و یا اقدام برای بازسازی شان برخی از آنها از بین رفتهاند، اما هنوز هم در گوشه و کنار کابل میتوان خرابههای جنگ را دید که با گرافیتی و نقاشیهای او مزین شدهاند. از مدتی به اینسو شمسیه حسنی نقاشیهای متفاوتی را در سرکها میکشد. او اولین کسی است که در افغانستان نقاشی سه بعدی «تریدی» میکشد.
اما این کار برای او آسان نیست. وی میگوید به دلیل اینکه نقاشی سه بعدی بیشتر روی زمین و سطح هموار آفریده میشود، نمیتواند کارش را آن طوری که میخواهد گسترش بدهد. از یک سو آزار و اذیت خیابانی و از سویی هم گرد و خاک زیاد سد راه او شدهاند. وی میگوید با آن هم بیکار ننشسته و چند اثر را در خانه روی پارچه کشیده و در پیاده روها چسبانده است.