دریاچه بختگان که نامش در کتاب های درسی سال های دور آرامش بخش دانش آموزان و معلمان بود اکنون به مکانی لم یزرع تبدیل می شود تا از ان آب و فلامینگوهایی که هر ساله به این دریاچه کوچ می کردند خبر و اثری نماند.
به گزارش سایت احساسات فرهنگی مسئول پارک ملی بختگان، کم آبی و کاهش نزولات جوی را عامل اصلی خشک شدن دریاچه بختگان؛ دریاچه ۱۲۰ هزار هکتاری ومشهور ایران درنی ریز استان فارس نامیده است.
به گفته آقای محمدجانی خشک شدن دریاچه بختگان سبب ایجاد طوفان های نمکی و ایجاد مشکلات پوستی، چشمی و ریوی برای مردم شهرستان های نی ریز، استهبان، خرامه و ارسنجان می شود.
طوفان نمک زمینهای کشاورزی و باغ های حوالی این دریاچه را نیز از بین می برد.جدا از این دریاچه بختگان زیستگاه فلامینگوهایی است که هرساله از روسیه به ایران می آیند.
مسئول پارک ملی بختگان، کشاورزی غیراصولی، حفرچاههای غیرمجاز، برداشت بیرویه از آبهای زیرزمینی و ساخت سد سیوند بر روی رود سیوند را دیگر عوامل نابودی دریاچه بختگان نامیده است.
اسماعیل کهرم، مشاور رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست ایران در امور محیط طبیعی می گوید دولت با تغییر رویه های اشتباه سال های گذشته مانند سد سازی های گسترده می تواند به حفاظت از دریاچه های رو به نابودی ایران کمک کند.
آقای کهرم در عین حال می گوید شیوه مصرف آب در ایران که جزء کشورهای کم آب حساب می شود باید تغییر کند. در سالهای اخیر خشک شدن دریاچه ها و تالابهای ایران با اعتراض گسترده فعالان محیط زیست مواجه شده است.
سایت محیط زیست ایران روز جمعه نامه ۱۱۵ گروه مدافع محیط زیست به علی لاریجانی، رییس مجلس ایران را منتشر کرده است که در آن از آقای لاریجانی خواسته شده است امکانات و منابع مورد نیاز برای حفاظت از محیط زیست را فراهم کند.
سال گذشته نیز حمید چیتچیان، وزیر نیروی ایران، با اشاره به خشکی دریاچه ارومیه، گاوخونی، بختگان و هامون از افراط در سدسازی در ایران انتقاد کرده بود.
این دریاچه زیستگاه زمستانه پرندگانی بود که از روسیه و دشتهای سیبری به ایران مهاجرت میکردند (مانند فلامینگو، درنا ، کبوتر دریایی، آب چیلک، مرغابی، غازو…) که همگی در حفظ بومساختار و محیط زیست نقش بسیار ارزندهای داشتنند. دریاچه بختگان، باعث افزایش رطوبت هوا میشد و، بعلت بلند بودن ارتفاع کوههای پیرامون نی ریز، رطوبت حاصله در هوای همان منطقه باقی مانده و باعث ثمردهی درختان انجیر، بادام، رز و زیتون در کوهها میگردید که میتوان به نوعی آن را آبیاری مصنوعی کوهها نامید.
منبع:وی او ای